De dikkige douanebeambte denkt dat ik iets aan te geven heb. ‘Is dat een fiets?’, vraagt hij. ‘En wilt u die weer mee terugnemen naar Nederland? Dan moet u een deposito achterlaten. Want anders zou u wel eens op het idee kunnen komen om hem hier te verkopen zonder invoerbelasting te betalen.’

Ik ben al wel vaker lollige douanebeambten tegengekomen en grinnik toegeeflijk. Een verkeerde inschatting, want deze beambte blijkt het te menen. Hij snauwt ‘Ja, u kunt er wel om lachen… loopt u maar even mee.’ Hij gaat me voor en vraagt over zijn schouder: ‘Heeft u eigendomspapieren van die fiets?’
Ook dat is me al eens gevraagd – toen door een Turkse beambte. Na wat verwarring bleek dat hij een grap maakte. Achter zijn douanedesk sloeg hij dubbel van het lachen toen hij zag dat ik hem serieus nam. Lees verder →