Sinds ik de honden de botjes van de kip heb gevoerd, zijn ze mijn vrienden. Toen ik eerst aan kwam fietsen, zetten ze het met z´n vijven op een luid blaffen, maar nu liggen ze even verderop in de avondzon te slapen. Alleen het teefje met de tepels die tot op de grond hangen zit rechtop en kijkt me met een schuin hoofd smekend aan voor meer.

Het is even wennen om voor het eerst in mijn hangmat buiten te slapen, maar gelukkig is dit voor de bewoners van het slaperige dorpje Boskamp normaler dan voor mijzelf. Ze hebben regelmatig te maken met gestrande reizigers. Hangmatten mogen worden opgehangen onder een afdak dat tevens dienst doet als wachtruimte voor bootpassagiers. Lees verder →