Op weg naar Beverley dat ik wil picknicken aan zee. En dan liefst niet op een boulevard vol kermisattracties, maar gewoon ergens op het strand. Ik heb vers brood, tomaten, chorizo en chocolade in mijn fietstas en heb zin in een uitgebreide pauze. Dus ik sla af naar Skipsea Sands en rijd door de graanvelden, maar dan, als de zee in zicht komt, houdt de weg op. Het land is weggeslagen door de zee. Het gerafelde asfalt steekt nog een eindje uit, maar verder is er alleen een afgrond van zo’n tien meter. De autoriteiten hebben enkele betonblokken op de weg geplaatst om te voorkomen dat een onoplettende automobilist de diepte in stort. Lees verder →