Lees eerst Olympisch goud.

Wilfred vertelde me eerder dat veel atleten aan de drank raken als ze een punt hebben gezet achter hun sportcarrière. Jarenlang hebben ze super gedisciplineerd geleefd. Het programma van elke dag lag vast. En nu hebben ze plots niets meer te doen. Ze hebben te veel geld en te veel tijd en slijten hun dagen voortaan in de kroeg.

Wilfred zelf heeft geen last van die apathie: zijn bedrijf Tortoise – Schildpad – groeit met de dag. Het is niet alleen de naam van zijn restaurant en zijn hotel in aanbouw, maar ook van zijn transportonderneming en landbouwbedrijf. Hij heeft net twee vrachtwagens aangeschaft en samen met zijn vrouw Josphine is hij een kippenboerderij en een theeplantage en een begonnen.

Josphine heeft me uitgenodigd om te komen logeren in hun villa aan de rivier. Ik kan slapen in de studeerkamer, een ruimte op de bovenste verdieping die aanvoelt als een torenkamer. Grote ramen bieden uitzicht op landgoed en in vitrinekasten prijken bekers en medailles, behaald in China, Rusland, Engeland en, jawel, Hengelo. En natuurlijk hangen er foto’s van het grote moment: Wilfreds overwinning in Beijing.

Tijdens de logeerpartij maak ik kennis met een luxe die ik nog niet eerder had meegemaakt in Kenia: warm, stromend water, een zacht bed met donzen dek, luxe fauteuils, flatscreen tv’s, een overdadige hoeveelheid smakelijk eten.

’s Avonds bij een groot vuur in de open haard spelen Josphine, Wilfred en ik met hun dochtertje, Bethany. Ze is nog geen anderhalf jaar oud. Vrolijk babbelend loopt ze rond. Haar vader doet een paar push-ups en sit-ups en gebruikt haar daarbij als extra gewicht. Bethany gilt het uit van het lachten. “Nog een keertje!”

De Bungei’s hebben het goed, maar ze zijn stellig van plan hard te blijven werken voor hun geld. Om Bethany van een goede scholing te kunnen voorzien, bijvoorbeeld, en ook om Wilfreds kinderen uit eerdere relaties te onderhouden.

Wilfred: “Daarom heb ik ook voor de naam ‘Tortoise’ gekozen voor mijn bedrijf, en niet ‘Gazelle’ of zo terwijl je dat misschien van een hardloper zou verwachten. Al tijdens mijn sportcarrière werd ik de schildpad genoemd. Ik ben heel bedachtzaam, plan vooruit en handel niet impulsief. Dat zag je in mijn sportcarrière maar ook nu in hoe ik mijn bedrijf organiseer. Een schildpad groeit langzaam, maar kan wel heel groot en oud worden.”

Over een paar maanden zijn de eerste bungalows voor gasten klaar in Tortoise hotel. Ga er vooral een keer langs als je in de buurt bent. Een mooie omgeving en goed gezelschap verzekerd.