Een zwartwitte columbusaap
Ooit strekte het regenwoud zich uit van Kenia tot Congo en verder. Nu zijn er nog maar kleine stukjes over. De rest is gekapt en omgetoverd tot landbouwgrond. Maar bij Kakamega is een stuk bos bewaard gebleven. Twee dagen slaap ik er in een blokhut, omringd door roodstaartapen, blauwe apen – die eigenlijk grijs zijn – , bavianen en zwartwitte columbusapen, apenonderzoekers, vogels en vlinders.
Een paar fotootjes.
Een stelletje wantrouwende bavianen
Omdat er verder geen eten te krijgen, kook ik zelf mijn potje.
Hey daar ben ik ook geweest, wat leuk! Prachtige verhale weer Saar, heerlijk om te lezen! 😀
Je bent dus ook nog eens stukje langs Mount Elgon geweest?!
Wij zaten 4 weken in Kapchorwa en Mbale was de enige plek waar je op meerdere plekken kon pinnen: in Kapchorwa was er maar één die bijna dagelijks al leeg was voor 12:00 of gewoon weer eens kapot.
Je schrijft aanstekelijk: heerlijk hoe je laat zien dat Africa niet zo gevaarlijk is als velen denken. Ik ben zelf net terug na twee weken hard werken in Liberia: ja, ook daar wonen mensen die gewoon naar hun werk gaan of op de markt staan, behulpzaam zijn (en niet allemaal kindsoldaat geweest zijn).
Ga zo door!
Dank Arno!
Ik ben inderdaad een stuk langs de berg gefietst. Prachtig daar. Ik hoor binnenkort graag eens wat jullie in Liberia hebben uitgespookt.